سلامت و سبک زندگی

ساخت وبلاگ

آخرین مطالب

امکانات وب

دارو اکسپکتورانت

اکسپکتورانت

Expectorant

موارد استفاده اکسپکتورانت

اکسپکتورانت برای کاهش غلظت و چسبندگی خلط و تسهیل خروج آن از ریه ها، کاهش موکوس ریوی و تبدیل سرفه های خشک به سرفه ترشحی و خلط آور استفاده می شود.

مکانیسم اثر اکسپکتورانت

اکسپکتورانت حاوی ترکیباتی است که موجب رقیق شدن خلط و خروج آن از ریه ها می گردند. کلرفنیرامین موجود در این فرآورده با اثرات ضد هیستامین، فنیل پروپانول آمین با اثر مقلد سمپاتیک ضداحتقان و گایافنزین با کاهش چسبندگی خلط و تسهیل خروج آن، در نهایت باعث تسکین سرفه های خشک و نرم شدن مخاط ریه و تخلیه خلط می شوند.

عوارض جانبی اکسپکتورانت

اگرچه هر یک از اجزای این فراورده، عوارض جانبی مشخص دارد ولی با مقادیر به کار برده شده در این فرمولاسیون عارضه قابل توجهی ایجاد نمی کنند.

تداخل دارويي اکسپکتورانت

مصرف همزمان این دارو با سایر ترکیبات مضعف CNS موجب تشدید اثرات هر دو گروه دارویی می شود.

اشکال دارویی اکسپکتورانت

Syrup: ( Guaifenesin ۱۰۰ mg + Chlorpheniramine Maleate ۲ mg + Phenylpropanolamine HCl ۵ mg ) /۵ ml

سلامت و سبک زندگی...
ما را در سایت سلامت و سبک زندگی دنبال می کنید

برچسب : اکسپکتورانت,expectorant, نویسنده : salamatism lifestyle-health بازدید : 45 تاريخ : شنبه 29 مهر 1396 ساعت: 13:37

دارو دیفن هیدرامین

دیفن هیدرامین

Diphenhydramine

موارد استفاده دیفن هیدرامین

دیفن هیدرامین در درمان رینیت وازو موتور، کهیر و کهیر غول آسا، در درمان پارکینسون و واکنشهای اکستراپیرامیدال ناشی از داروها، تهوع و استفراغ ناشی از مسافرت یا حرکت، به عنوان بی حس کننده موضعی در دندان پزشکی و به عنوان یک خواب آور ملایم به کار می رود.

مکانیسم اثر دیفن هیدرامین

اثر ضدیت دارو به دلیل رقابت با آنتی هیستامین برای اتصال به گیرنده های H۱ است. ضد سرفه بودن دیفن هیدرامین به علت اثر مستقیم بر مرکز سرفه در بصل النخاع است. این دارو بر گیرنده هایH۱ مغز اثر گذاشته و باعث بروز اثرات خواب آوری می شود. اثر بی حس کنندگی موضعی آن به دلیل شباهت ساختمانی آن با بی حس کننده های موضعی است.

فارماكوكينتيك دیفن هیدرامین

این دارو از طریق خوراکی به خوبی جذب می شود. دیفن هیدرامین زمان شروع اثر آن حدود ۶۰-۱۵ دقیقه بعد از مصرف است. دفع آن کلیوی است و اغلب به صورت متابولیت طی ۲۴ ساعت دفع می شود.

موارد منع مصرف دیفن هیدرامین

در صورت وجود پورفیریا نباید استفاده شود.

هشدارها دیفن هیدرامین

۱- مصرف این دارو در صرع، هیپروتروفی پروستات، احتباس ادرار، گلوکوم و بیماری های کبد باید با احتیاط صورت گیرد.
۲- احتمال بروز سرگیجه، تسکین بیش از حد، اختلال شناخت و کاهش فشار خون ناشی از مصرف این دارو در سالخوردگان بیشتر است.
۳- مصرف طولانی مدت این دارو باعث خشکی دهان و گلو و پوسیدگی دندان می شود.
۴- در صورت مصرف این دارو تشخیص آپاندیسیت و علایم سمی بر گوش ناشی از مصرف سایر داروها مشکل می شود.

عوارض جانبی دیفن هیدرامین

گیجی، سردرد، عوارض پیسکو موتور، عوارض ضد موسکیرانی مانند خشکی دهان، تاری دید، دوبینی و اختلالات گوارشی از عوارض شایع مصرف این دارو هستند.

تداخل دارويي

مصرف همزمان این دارو با مضعف های CNS ممکن است اثرات مضعف آن را افزایش دهد. استفاده همزمان آن با داروهای آنتی کولینرژیک عوارض جانبی این دارو را تشدید میکند. مصرف همزمان داروهای سمی برای گوش دیفن هیدرامین مانند سالیسیلات ها و وانکومایسین با این دارو ممکن است علایم اثرات سمی آنها بر روی گوش از جمله وزوز گوش و سرگیجه را بپوشاند.

اشکال دارویی دیفن هیدرامین

Elixixr:۱۲.۵ mg/۵ ml
Tablet:۲۵/mg

سلامت و سبک زندگی...
ما را در سایت سلامت و سبک زندگی دنبال می کنید

برچسب : دیفن هیدرامین,diphenhydramine, نویسنده : salamatism lifestyle-health بازدید : 32 تاريخ : شنبه 29 مهر 1396 ساعت: 13:37

دارو دیگوکسین

دیگوکسین

Digoxin

موارد استفاده دیگوکسین

دیگوکسین در درمان نارسایی احتقانی قلب و برای پیشگیری و درمان آریتمی قلبی مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر دیگوکسین

دیگوکسین نیروی انقباضی قلب را افزایش داده و هدایت الکتریکی آن را کاهش می‌دهد. تصور می‌شود افزایش سرعت و نیروی انقباضی عضله قلب ناشی از مهارت حرکت یون‌های سدیم و پتاسیم از غشاء سلولی عضله قلب باشد. این دارو سرعت هدایت قلبی را کاهش داده و دوره تحریک ناپذیری گره دهلیزی-بطنی را افزایش می‌دهد.

فارماكوكينتيك دیگوکسین

فراهمی زیستی قرص دیگوکسین ۸۰-۶۰ درصد و الگزیر و محلول تزریقی آن ۸۵-۷۰ درصد است. پیوند دیگوکسین به پروتئین کم می‌باشد(۲۵-۲۰ درصد). متابولیسم این دارو به میزان کم در کبد صورت می‌گیرد. نیمه عمر دارو ۴۸-۳۶ ساعت است که در صورت ابتلا به بی‌ادراری، ۶-۴ روز خواهد بود. اثر دارو از راه خوراکی پس از ۲-۰.۵ ساعت و از راه تزریقی پس از ۳۰-۵ دقیقه شروع می‌شود. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر از راه تزریقی ۴-۱ ساعت و از راه خوراکی ۶-۲ ساعت است. طول اثر دارو از راه تزریقی و خوراکی ۶ روز است. دفع دیگوکسین کلیوی است.

موارد منع مصرف دیگوکسین

این دارو در صورت ابتلا به فیبریلاسیون بطنی و وجود حساسیت مفرط به دیگوکسین مصرف نشود.

هشدارها دیگوکسین

۱- این دارو در صورت وجود کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک همراه با انسداد جریان خروجی از بطن چپ، مشکل قلبی-ریوی، نارسایی قلبی با اختلال عملکرد دیاستولی، سندرم W-W-P ،‌انسداد گره دهلیزی بطنی، اختلال عملکرد گره سینوسی-دهلیزی، اختلالات الکترولیت‌ها (کاهش کلسیم، پتاسیم و منیزیم، افزایش کلسیم خون) مشکل کلیوی باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- در بیماران سالخورده و بیمارانی که از دستگاه ضربان‌ساز مصنوعی استفاده می‌کنند، تنظیم دقیق مقدار مصرف دارو ضروری است، زیرا ممکن است دچار مسمومیت شوند.
۳- اندازه‌گیری مقدار ثابت و حداقل غلظت دارو در سرم در طول درمان با این دارو ضروری است. پی‌گیری وضعیت ECG و تعیین غلظت الکترولیت‌ها در سرم نیز ضروری می‌باشد.
۴- قرص‌های دیگوکسین، دارای فراهمی زیستی متفاوتی هستند و این مسأله باید در دیژیتالیزه کردن (یعنی تجویز دیگوکسین و تنظیم دوز آن برای بیمار) بیمار، یا در درمان نگهدارنده با قرص‌های دیگوکسین مد نظر قرار گیرد.
۵- هر ۵۰ میکروگرم از دیگوکسین تزریقی، از نظر مقدار مصرف معادل با ۶۲.۵ میکروگرم قرص یا الگزیر می‌باشد.

عوارض جانبی دیگوکسین

بی‌اشتهایی، تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم، اغلب با مصرف مقادیر زیاد دارو مشاهده شده است. اختلالات بینایی، سردرد، کسالت، خواب‌آلودگی، اختلال فکر، توهم، هذیان، آریتمی و بلوک قلبی با مصرف این دارو گزارش شده است.

تداخل دارويي دیگوکسین

مصرف همزمان کینیدین و آمیودارون با دیگوکسین ممکن است موجب افزایش قابل توجه غلظت سرمی دیگوکسین شود. مصرف همزمان آمفوتریسین B با دیگوکسین ممکن است احتمال بروز مسمومیت با گلیکوزیدهای قلبی ناشی از کاهش پتاسیم خون را افزایش دهد. کینین، کلروکین وهیدروکسی کلروکین در صورت مصرف همزمان با دیگوکسین، ممکن است غلظت پلاسمایی دیگوکسین را افزایش دهند. دیلتیازم، وراپامیل و احتمالاً نفیدیپین در صورت مصرف همزمان با دیگوکسین، ممکن است غلظت پلاسمایی دیگوکسین را افزایش دهند. خطر بروز بلوک دهلیزی-بطنی و برادی کاردی با مصرف همزمان با وراپامیل افزایش می‌یابد. در صورت مصرف همزمان استازولامید، مدرهای لوپ و تیازیدی با دیگوکسین، خطر بروز مسمومیت با دیگوکسین ناشی از کاهش پتاسیم خون افزایش می یابد. اثر دیگوکسین در صورت مصرف همزمان با اسپیرونولاکتون افزایش می یابد. مصرف همزمان داروهای مسدودکننده گیرنده بتا-آدرنرژیک همراه با دیگوکسین، ممکن است باعث تشدید اثر آهسته‌کننده هدایت گره دهلیزی-بطنی شود. خطر بروز آریتمی با مصرف همزمان داروهای مقلد سمپاتیک افزایش می‌یابد.

اشکال دارویی دیگوکسین

Oral Drop: ۰.۵ mg/ml
Elixir: ۰.۰۵ mg/ml
Tablet: ۰.۲۵ mg
Injection: ۰.۵ mg/۲ml

سلامت و سبک زندگی...
ما را در سایت سلامت و سبک زندگی دنبال می کنید

برچسب : دیگوکسین,digoxin, نویسنده : salamatism lifestyle-health بازدید : 36 تاريخ : شنبه 29 مهر 1396 ساعت: 13:37

دارو پرومتازین

پرومتازین

Promethazine

موارد استفاده پرومتازین

پرومتازین برای درمان علامتی حساسیت‌هایی چون تب یونجه، کهیر، درمان فوری واکنش‌های آنافیلاکسی، درمان تهوع، سرگیجه، اختلالات لابیرنت، بیماری مسافرت و داروی بیهوشی مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر پرومتازین

تصور می‌شود که این دارو به طور غیر مستقیم باعث کاهش تحریک سیستم مشبک تنه مغزی می‌شود. همچنین از طریق رقابت با هیستامین برای اتصال به گیرنده H۱ در سلول هدف، از واکنش‌هایی که تنها با واسطه هیستامین بروز می‌کند، جلوگیری می‌نماید، ولی در صورت بروز آن‌ها را از بین نمی‌برد. این دارو احتمالا با مهار گیرنده‌های شیمیایی در بصل‌النخاع (CTZ) اثر ضد استفراغ و ضد سرگیجه خود را اعمال می‌کند.

فارماكوكينتيك پرومتازین

پرومتازین به خوبی از راه خوراکی و از محل تزریق جذب می‌شود و متابولیسم آن کبدی است. شروع اثر این دارو از راه خوراکی ۶۰-۱۵ دقیقه و از راه تزریق عضلانی تقریبا ۲۰ دقیقه و از راه وریدی حدود ۵-۳ دقیقه بعد از مصرف می‌باشد. طول مدت اثر تسکین‌بخشی آن حدود ۸-۲ ساعت و طول مدت اثر ضد هیستامین آن ۱۲-۶ ساعت است. این دارو به آهستگی از راه کلیه و مدفوع و عمدتاً به صورت متابولیت‌های‌ غیرفعال دفع می‌شود.

هشدارها پرومتازین

۱. احتمال بروز سرگیجه، تسکین، اختلال شناخت و کمی فشار خون در بیماران مسن وجود دارد. همچنین علائم اکستراپیرامیدال بخصوص پارکینسون، اختلال در نشستن، خوابیدن و درازکشیدن و دیسکینزی مداوم نیز در بیماران مسن بیشتر است، به خصوص اگر مقادیر مصرف زیاد باشند یا از شکل تزریقی دارو استفاده شود.
۲. این دارو درموارد زیر باید با احتیاط فراوان تجویز شود: انسداد مثانه، هیپروتروفی پروستات، احتباس ادرار، اغما، گلوکوم با زاویه بسته و یرقان.
۳. این دارو ترجیحاً باید از طریق تزریق عضلانی عمیق مصرف شود. در صورت تزریق وریدی، غلظت دارو باید کمتر از mg/ml۲۵ بوده و سرعت تزریق نباید از mg /min۲۵ تجاوز نماید.

عوارض جانبی پرومتازین

خواب آلودگی، هیجان، عصبانیت، بی‌قراری، از دست دادن مهارت در انجام کار یا بی‌ثباتی، حرکات پرشی عضلات سر و صورت، رعشه و تکات دادن دست‌ها، تاری دید، کاهش هوشیاری به ویژه در کودکان، خشکی دهان، کمی فشار خون و حساسیت به نور از عوارض جانبی مصرف این دارو هستند.

تداخل دارويي پرومتازین

مصرف همزمان پرومتازین با داروهای مضعف CNS، داروهای مهار کننده مونوآمینواکسیداز و ضد افسردگی‌های سه‌حلقه‌ای ممکن است باعث تشدید آثار مضعف CNS این داروها با پرومتازین شود. مصرف همزمان با داروهایی که باعث ایجاد واکنش‌های اکستراپیرامیدال می‌شوند ممکن است شدت و دفعات بروز واکنش‌های اکستراپیرامیدال را افزایش دهد. مصرف همزمان لوودوپا با پرومتازوین ممکن است اثرات لوودوپا را به علت مسدود شدن گیرنده‌های دوپامین در مغز مهار کند. اثر برگیرنده آلفا آدرنرژیک اپی‌نفرین در صورت مصرف همزمان با پرومتازین ممکن است مهار شود. مصرف همزمان بروموکریپتین با پرومتازین ممکن است باعث افزایش غلظت سرمی پرولاکتین شود و با اثر بروموکریپتین تداخل کند. مصرف همزمان پرومتازین با داروهای ضد تیروئید ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد.

اشکال دارویی پرومتازین

Coated Tablet:۲۵mg
Syrup: ۱۱۳mg/۱۰۰ml(as HCI)
Injection: ۲۵mg /۱ ml

سلامت و سبک زندگی...
ما را در سایت سلامت و سبک زندگی دنبال می کنید

برچسب : پرومتازین,promethazine, نویسنده : salamatism lifestyle-health بازدید : 30 تاريخ : شنبه 29 مهر 1396 ساعت: 13:36

دارو سفتازیدیم

سفتازیدیم

Ceftazidime

موارد استفاده سفتازیدیم

سفتازیدیم از سفالوسپورین‌های نسل سوم است که بر علیه باکتری‌های منفی به ویژه گونه‌های پسودوموناس موثر است. این دارو در درمان عفونت‌های ناشی از باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی حساس به دارو، از جمله عفونت‌های مجاری صفراوی، فیبروز سیستیک، عفونت‌های تنفسی، درمان بیماری‌های عفونی در بیمارانی که سیستم ایمنی آن‌ها تضعیف شده است، مننژیت، پریتونیت، پنومونی، سپتی سمی، عفونت‌های پوستی و پیشگیری از بروز عفونت پس از اعمال جراحی کاربرد دارد.

فارماكوكينتيك سفتازیدیم

اوج غلظت سرمی دارو یک ساعت پس از تزریق عضلانی به دست می‌آید. نیمه عمر پلاسمایی دارو حدود ۲ ساعت است که در صورت بروز مشکل کلیوی افزایش می یابد .این دارو در صفرا ترشح می‌شود. دفع سفتازیدیم عمدتاً کلیوی و از طریق فیلتراسیون گلومرولی است.

موارد منع مصرف سفتازیدیم

در صورت وجود حساسیت مفرط به سفالوسپورین‌ها، پنی‌سیلین‌ها و مشتقات آن‌ها یا پنی‌سیلامین یا ابتلای بیمار به پورفیری این دارو نباید مصرف شود.

هشدارها سفتازیدیم

۱- در صورت وجود سابقه حساسیت به پنی‌سیلین‌ها و مشکل کلیوی باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- این دارو ممکن است باعث ایجاد پاسخ مثبت کاذب در آزمون کومبس یا قند ادرار شود.
۳- این دارو ممکن است باعث بروز کولیت پسودوممبران شود.
۴- در بیماران مبتلا به مشکل کلیوی، کاهش مقدار مصرف دارو ضروری است.

عوارض جانبی سفتازیدیم

عوارض ناشی از مصرف این دارو عبارتند از اسهال و به ندرت کولیت وابسته به آنتی بیوتیک، تهوع، استفراغ ، احساس ناراحتی در شکم، سردرد، واکنش‌های آلرژیک (شامل بثورات جلدی، خارش، کهیر، تب، درد مفاصل و آنافیلاکسی)، اریتم مولتی فرم، نکرولیز سمی پوست، اختلال در آنزیم‌های کبدی، هپاتیت و یرقان کلستاتیک گذرا.

تداخل دارويي سفتازیدیم

اثر ضد انعقادی وارفارین در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش می‌یابد.

مقدار مصرف سفتازیدیم

بزرگسالان: مقدار مصرف سفتازیدیم به صورت تزریق عمیق عضلانی، یا وریدی،  ۱گرم و هر ۸ ساعت یا ۲ گرم هر ۱۲ ساعت یک بار است که در صورت وجود عفونت شدید به ۲ گرم هر ۸ تا ۱۲ ساعت افزایش می‌یابد (مقادیر بیش از ۱ گرم در صورت مصرف به صورت مقدار واحد باید از راه وریدی تزریق شوند). حداکثر مقدار مصرف دارو در بیماران سالخورده۳g/day  است. این دارو در فیبروز سیستیک همراه باعفونت ریوی ناشی از پسودوموناس در بیماران با کلیه سالم به مقدار۱۰۰-۱۵۰ mg/kg/day در ۳ نوبت مصرف می‌شود. به عنوان پیشگری از عفونت پس ازاعمال جراحی پروستات، مقدار ۱ گرم قبل از القای پی‌هوشی مصرف می‌شود که درصورت نیاز پس از برداشتن کاتتر تکرار می‌شود. این دارو در درمان عفونت‌های مجاری ادرار یا عفونت خفیف به مقدار ۰/۵-۱ گرم هر ۱۲ ساعت مصرف می‌شود.
کودکان: در کودکان با سن تا ۲ ماه ۲۵ تا ۶۰ میلی‌گرمدر ۲ نوبت و در کودکان با سن بیش از ۲ ماه به مقدار ۳۰-۱۰۰ mg/kg/day در ۲ یا ۳ ن.بت مصرف می‌شود که این مقدار در کودکان مبتلا به مننژیت یا ضعف سیستم ایمنی یا در درمان فیبروز سیستیک همراه با عفونت ریوی ناشی از پسودوموناس تا مقدار ۱۵۰mg/kg/day در ۳ نوبت مصرف می‌شود. مقدار مصرف دارو در درمان عفونت‌های ادراری و عفونت‌های خفیف مانند بزرگسالان است.

اشکال دارویی سفتازیدیم

For Injection:۵۰۰mg
For Injection:۱g
For Injection: ۲g(as pentahydrate)

سلامت و سبک زندگی...
ما را در سایت سلامت و سبک زندگی دنبال می کنید

برچسب : سفتازیدیم,ceftazidime, نویسنده : salamatism lifestyle-health بازدید : 24 تاريخ : چهارشنبه 26 مهر 1396 ساعت: 13:49

دارو سفتریاکسون

سفتریاکسون

Ceftriaxone

موارد استفاده سفتریاکسون

این دارو در درمان عفونت‌های باکتریایی حساس به آن مصرف می‌شود که شامل شانکروئید، اندوکاردیت، سالمونلوز، شیگلوز، سوزاک، مننژیت، سپتی سمی و حصبه می‌باشد. این دارو قبل از اعمال جراحی و به منظور پیشگیری از عفونت نیز مصرف می‌شود.

فارماكوكينتيك سفتریاکسون

سفتریاکسون به دلیل پیوند به پروتئین از کینتیک غیر خطی وابسته به دوز پیروی می‌کند.اوج غلظت سرمی دارو پس از تزریق عضلانی تا ۲ ساعت بعد از مصرف حاصل می‌شود .نیمه عمر پلاسمایی دارو ۹- ۶ ساعت است. سفتریاکسون به طور وسیع در بافت‌ها و مایعات بدن منتشر می‌شود. بیش از نیمی از یک دوز مصرفی دارو از طریق ادرار و به صورت تغییر نیافته و بقیه از طریق مدفوع به صورت تغییر نیافته یا ترکیبات غیرفعال دفع می‌شود.

موارد منع مصرف سفتریاکسون

در صورت وجود سابقه حساسیت مفرط به پنی‌سیلین‌ها، سفالوسپورین‌ها یا پنیسیلامین، ابتلا به پورفیری و در نوزادان مبتلا به کمی آلبومین خون، اسیدوز، زردی یا زیادی بیلی روبین خون نباید از این دارو استفاده کرد.

هشدارها سفتریاکسون

۱- در صورت وجود سابقه بیماری گوارشی به ویژه کولیت اولسراتیو، آنتریت ناحیه ایوکولیت ناشی از آنتی بیوتیک با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- در بیماران مبتلا به مشکل کبدی یا کلیوی، کاهش مقدار مصرف این دارو ضروری است.
۳- در نوزادان نارس این دارو ممکن است باعث جابجایی بیلی‌روبین از آلبومین سرم شود.
۴- تزریق این دارو در نوزادان باید به آهستگی و طی ۶۰ دقیقه صورت گیرد.

عوارض جانبی سفتریاکسون

واکنشهای آلرژیک شامل کهیر و بثورات جلدی و علایم حساسیت مفرط شامل شوک آنافیلاکتیک، تهوع، استفراغ و اسهال و علایم کولیت پسودممبران با مصرف این دارو گزارش شده است.

تداخل دارويي سفتریاکسون

در صورت مصرف همزمان سفالوسپورین‌ها با آمینوگلیکوزیدها و وانکومایسین، احتمال بروز مسمومیت کلیوی افزایش می‌یابد. اثر ضد انعقادی وارفارین در صورت مصرف همزمان با این داروها افزایش یابد.

مقدار مصرف سفتریاکسون

بزرگسالان: معمولاً ۲- ۱ گرم در روز به صورت واحد یا در دو مقدار به صورت تزریق عمیق عضلانی یا تزریق آهسته وریدی ( طی ۴- ۲ دقیقه ) و انفوزیونوریدی ( طی ۳۰ دقیقه ) تقسیم می‌شود. در عفونت‌های شدید این مقدار تا ۴ گرم در روز افزایش می‌یابد. برای درمان سوزاک بدون عواقب، مقدار ۲۵۰ میلی‌گرم به صورت دوز واحد تزریق عضلانی می‌شود. برای پیشگیری از بروز عفونت قبل از اعمال جراحی، مقدار ۱ گرم نیم تا یک ساعت قبل از عمل مصرف می‌شود. برای پیشگیری از مننژیت متگوکوکی مقدار ۲۵۰ میلی‌گرم به صورت دوز واحد تزریق عضلانی می‌شود.
توجه : در صورت نیاز به تزریق عضلانی بیش از ۱ گرم در روز، سفتریاکسون مقدار مصرف باید در چند نوبت در عضلات مختلف تزریق شود.
کودکان : مقدار مصرف در نوزادان و کودکان ۲۰ تا ۵۰ میلی‌گرم یک بار در روز می‌باشد که این مقدار در عفونت‌های شدید تا ۸۰ میلی‌گرم در روز ممکن است افزایش یابد. حداکثر مقدار مصرف در نوزادان تا ۵۰ میلی‌گرم در روز است. برای پیشگیری از بروز مننژیت مننگوکوکی مقدار ۱۲۵ میلی‌گرم به صورت واحد تزریق عضلانی می‌شود.
توجه : مقادیر مصرف بیش از ۵۰ میلی‌گرمدر کودکان باید فقط از طریق آنفوزیون وریدی باشد. انفوزیون وریدی در نوزادان باید طی ۶۰ دقیقه انجام شود.

اشکال دارویی سفتریاکسون

For Injection:۲۵۰mg
For Injection:۵۰۰mg
For Injection: ۱g

سلامت و سبک زندگی...
ما را در سایت سلامت و سبک زندگی دنبال می کنید

برچسب : سفتریاکسون,ceftriaxone, نویسنده : salamatism lifestyle-health بازدید : 40 تاريخ : چهارشنبه 26 مهر 1396 ساعت: 13:47

دارو آنتی هیستامین

آنتی هیستامین دکونژستان

Antihistamine Decongestant

موارد استفاده آنتی هیستامین 

این دارو برای بهبود موقت احتقان بینی و سینوس ها، عطسه ها و آبریزش بینی ناشی از سرماخوردگی و رینیت آلرژیک مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر آنتی هیستامین

کلرفنیرامین با اثر بر روی گیرنده‌های H۱ اثرات هیستامین را مهار می‌کند. اثرات ضد موسکارینی این دارو تا حدی باعث خشک شدن مخاط بینی می‌شود. فنیل‌امین بر روی گیرنده‌های آلفا آدرنرژیک مجاری تنفسی اثر کرده و با ایجاد تنگی عروق موجب رفع احتقان می‌شود. فنیل پروپانولامین اثر تحریکی بر روی CNS دارد.

فارماكوكينتيك آنتی هیستامین

کلرفنیرامین و فنیل پروپانولامین از مجرای گوارشی به خوبی جذب می‌شوند. اما جذب فنیل‌افرین زیاد نیست. متابولیسم دارو در مجرای گوارشی و کبد صورت می‌گیرد و دفع آن کلیوی است.

هشدارها آنتی هیستامین

۱. در خردسالان، عوارض جانبی این دارو به خصوص اثر آنتی موسکارینی بیشتر دیده می‌شود. در سالخوردگان احتمال بروز واکنش‌های متناقض مثل تهییج پذیری نیز وجود دارد.
۲. در سالخوردگان احتمال بروز خشکی دهان، عفونت‌های کاندیدیاز دهانی و همچنین احتمال اسپاسم، توهم و تشنج وجود دارد

عوارض جانبی آنتی هیستامین

عوارض شایع آن شامل غلیظ شدن ترشحات نایژه و بروز سرفه‌های خشک می‌باشد. هیستامین احتمال بروز تاری دید، اختلال شناخت، دفع دشوار یا دردناک ادرار، سرگیجه و خشکی دهان وجود دارد.

تداخل دارويي آنتی هیستامین

احتمال بروز تداخل دارویی با گلیکوزیدهای قلبی(دیژیتال) وجود دارد که منجر به آریتمی قلبی می‌شود. مسدودکننده‌های گیرنده‌های بتا می‌توانند باعث افزایش فشار خون ناشی از این دارو شوند. مصرف همزمان این دارو با رزرپین در بزرگسالان، باعث کاهش اثر این دارو می‌شود. مصرف همزمان داروهای مهار کننده مونوآمین اکسیداز (MAO) با این دارو می‌تواند باعث تشدید اثر موسکارینی و مضعف CNS داروهای ضدهیستامین شده و با افزایش اثر فنیل پروپانولامین باعث طولانی شدن و تشدید تحریک قلبی شود.

مقدار مصرف آنتی هیستامین

در بزرگسالان سه تا چهار قرص در روز و در کودکان ۱۲-۶ سال حداکثر ۳-۲ قرص در روز مصرف می‌شود.

اشکال دارویی آنتی هیستامین

Tablet:chorpheniramine Maleate ۲.۵ mg + phenylephrine HCl ۵ mg + phenypropanolamine HCl ۲۰ mg

سلامت و سبک زندگی...
ما را در سایت سلامت و سبک زندگی دنبال می کنید

برچسب : آنتی هیستامین,antihistamine, نویسنده : salamatism lifestyle-health بازدید : 29 تاريخ : چهارشنبه 26 مهر 1396 ساعت: 13:47

دارو فنوباربیتال

فنوباربیتال

Phenobarbital

موارد استفاده فنوباربیتال

فنوباربیتال در تمام انواع صرع کوچک و در حمله مداوم صرعی به کار می‌رود. فنوباربیتال تزریقی برای درمان اضطراری بعضی از حملات تشنجی حاد از جمله حملات همراه با اکلامپسی، مننژیت و واکنشهای سمی به استریکنین و همچنین جهت ‌پیشگیری و درمان حملات تشنجی ناشی از تب مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر فنوباربیتال

این دارو از یک طرف اثر مهاری گاماآمینوبوتیریک اسید(GABA) را افزایش می‌دهد و از طرف دیگر اثر تحریکی گلوتامیک اسید را کم می‌کند و بدین ترتیب با مهار انتخابی سلول‌های عصبی غیر‌طبیعی، مانع انتشار امواج از کانون صرعی می‌شود.

فارماكوكينتيك فنوباربیتال

از طریق خوراکی سریعاً جذب و در بافت‌های بدن و مغز انتشار می‌یابد. این دارو توسط کبد متابولیزه می‌شود. راه دفع دارو کلیوی است و حدود ۳۰-۲۰ درصد دارو بدون تغییر دفع می‌شود. نیمه عمر دارو ۱۱۸-۵۳ ساعت است.
زمان شروع اثر دارو از راه خوراکی ۶۰-۲۰ دقیقه و  فنوباربیتال از راه وریدی حدود ۵ دقیقه است.

موارد منع مصرف فنوباربیتال

این دارو در صورت وجود پورفیری نباید مصرف شود.

هشدارها فنوباربیتال

در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کبد یا کلیه، اغما کبدی، درد حاد و مزمن، حساسیت مفرط به دارو و ضعف تنفسی با احتیاط فراوان مصرف می‌شود.

عوارض جانبی فنوباربیتال

خواب آلودگی، افسردگی ذهنی، عدم تعادل، واکنش‌های آلرژیک پوستی، تحریک پذیری، بی‌قراری و اختلال شناخت در سالمندان، هیجانات و فعالیت زیاد غیر عادی در کودکان،‌ کم‌خونی مگالوبلاستیک از عوارض جانبی مصرف این دارو می‌باشند.

تداخل دارويي فنوباربیتال

این دارو غالبا غلظت پلاسمایی کاربامازپین، کلونازپام، فنی‌توئین و والپروات و در مواردی اتوسوکسیمید را کاهش می‌دهد. این دارو با تسریع متابولیسم وارفارینباعث کاهش اثر ضد انعقادی آن می‌شود. داروهای ضد افسردگی و ضد جنون با کاهش آستانه تشنج، با اثرات ضد تشنجی این دارو مقابله می‌کنند. این دارو متابولیسم داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای را افزایش و درنتیجه باعث کاهش غلظت پلاسمایی آنها می‌شود. این دارو همچنین باعث افزایش سرعت متابولیسم دیگوکسین، کورتیکواستروئیدها و سیکلوسپورین، داروهای ضد بارداری خوراکی، تئوفیلین و درنتیجه کاهش اثرات آنها می‌شود.

اشکال دارویی فنوباربیتال

Tablet: ۱۵mg . ۶۰mg . ۱۰۰mg
Injection:۲۰۰ mg/ml

سلامت و سبک زندگی...
ما را در سایت سلامت و سبک زندگی دنبال می کنید

برچسب : فنوباربیتال,phenobarbital, نویسنده : salamatism lifestyle-health بازدید : 30 تاريخ : چهارشنبه 26 مهر 1396 ساعت: 13:47

دارو دیازپام

دیازپام

Diazepam

موارد استفاده دیازپام

این دارو در کنترل اختلالات اضطراب یا برای تسکین کوتاه مدت علائم اضطراب و درمان علائم قطع مصرف الکل مصرف می شود. دیازپام تزریقی جهت تسکین اضطراب و تنش قبل از عمل جراحی به عنوان پیش‌دارو مصرف می‌شود. این دارو همچنین به عنوان داروی کمکی از راه تزریق وریدی پیش از برگرداندن ریتم طبیعی قلب، (CARDIOVERSION) به منظور کاهش اضطراب مصرف می‌شود. دیازپام تزریقی به عنوان داروی کمکی در درمان حملات صرعی و از راه خوراکی در اختلالات تشنجی(۱۴-۷ روز) به کار برده می‌شود. این دارو به عنوان داروی کمکی در تسکین اسپاسم عضلانی اسکلتی نیز مصرف می‌شود.

فارماكوكينتيك دیازپام

این دارو به خوبی از طریق خوراکی جذب شده و در کبد متابولیزه می‌شود. پیوند دیازپام به پروتئین پلاسما بسیار زیاد است. نیمه عمر آن ۷۰-۲۰ ساعت و زمان لازم برای اوج غلظت پلاسمایی از راه خوراکی ۲-۰.۵ ساعت می‌باشد و از طریق کلیه دفع می‌شود.

هشدارها دیازپام

۱. این دارو در مسمومیت شدید با الکل همراه با علائم حیاتی ضعیف شده، اغما شوک، گلوکوم حاد با زاویه بسته یا استعداد ابتلاء به آن، میاستنی‌گراو و انسداد مزمن و شدید تنفسی باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲. بنزودیازپین‌ها ممکن است سبب بروز ضعف تنفسی در سالخوردگان، نوجوانان یا افراد بشدت بیمار شوند. در این افراد، کاهش مقدر مصرف دارو ممکن است ضروری باشد.
۳. مصرف طولانی مدت یا مقادیر زیاد بنزودیازپین‌ها ممکن است سبب بروزدیازپام وابستگی‌های روانی و جسمی شود.
۴. پس از مصرف فرآورده‌های تزریقی، بیمار باید ۳-۲ ساعت تحت مراقبت باشد.
۵. تزریق وریدی بنزودیازپین‌ها ممکن است سبب بروز آپنه، کاهش فشار خون، برادیکاردی،‌ یا ایست تنفسی شود.
۶. هنگام تزریق بنزودیازپین‌ها، وسایل احیاء تنفسی باید در دسترس باشند.
۷. به علت بروز خطر ترمبوفلبیت، تزریق وریدی باید سرعت حداکثرmg/min۵ صورت گیرد.

عوارض جانبی دیازپام

فراموشی، اضطراب اغتشاش فکر، افسردگی روانی،‌ تاکیکاردی، و تپش قلب، آتاکسی، سرگیجه و منگی، خواب آلودگی (شامل خواب‌آلودگی در طول روز) اشکال در تکلم، بی خوابی، تحریک پذیری و عصبانیت با مصرف این دارو گزارش شده است.

تداخل دارويي دیازپام

اثرات مضعف CNS و خطر بروز آپنه با مصرف همزمان فرآورده‌های حاول الکل و سایر داروهای مضعف CNS ممکن است تشدید یابد. مصرف همزمان بنزودیازپین‌ها با ایتراکونازول‌ و کتوکونازول ممکن است باعث مهار متابولیسم این داروها و در نتیجه افزایش غلظت پلاسمایی این دارو شود.

اشکال دارویی دیازپام

Rectal Tube:۵mg ۱۰mg
Suryp:۲mg/۵ml
Suppository:۱۰mg . ۱۵mg
Tablet:۲mg ۵mg
Injection:۱۰mg/۲ml

سلامت و سبک زندگی...
ما را در سایت سلامت و سبک زندگی دنبال می کنید

برچسب : دیازپام,diazepam, نویسنده : salamatism lifestyle-health بازدید : 35 تاريخ : سه شنبه 25 مهر 1396 ساعت: 13:49

دارو کاربامازپین

کاربامازپین

carbamazepine

موارد استفاده کاربامازپین 

کاربامازپین در درمان انواع صرع (به غیر از صرع کوچک)‌ و درد عصب سه قلو مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر کاربامازپین

کاربامازپین با طولانی‌کردن مدت غیر فعال ماندن کانال سدیم در سلول عصبی پس‌سیناپسی توانایی آن را برای پتانسیل عمل‌های تکراری با فرکانس زیاد کاهش می‌دهد و آزادسازی واسطه عصبی از سلول عصبی پیش‌سیناپسی را مهار می‌کند و در مجموع انتقال سیناپسی کاهش می‌یابد.

فارماكوكينتيك کاربامازپین

این دارو جذب خوراکی کاملی دارد. در کبد به طور کامل متابولیزه شده و متابولیت آن دارای خاصیت ضد تشنجی است. نیمه عمر آن ۶۵-۲۵ ساعت است که با تجویز طولانی‌ مدت به دلیل القاء خود به خود متابولیسم به ۲۹-۸ ساعت می‌رسد. دفع دارو عمدتاً کلیوی است. پیوند دارو به پروتئین متوسط است. اثر ضدتشنجی دارو پس از چند ساعت تا چند روز و اثر ضد درد عصبی آن پس از ۷۲-۸ ساعت شروع می‌شود.

موارد منع مصرف کاربامازپین

این دارو در صورت بروز حملات تشنجی غائب، حملات آتونیک و میوکلونیک، انسداد دهلیزی–بطنی، اختلالات خونی(ناهنجاری در میزان آهن سرم، پلاکت و سلول‌های خون) و ضعف مغز استخوان، نباید مصرف شود.

هشدارها کاربامازپین

۱. قطع ناگهانی مصرف دارو در بیمارانی که به این دارو پاسخ می‌دهند، ممکن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. بنابراین، توصیه می‌شود مصرف دارو به تدریج قطع ‌شود.
۲. سالمندان نسبت به عوارض آشفتگی، توهم بلوک دهلیزی-بطنی و برادی کاردی این دارو حساس‌تر هستند.
۳. این دارو ممکن است باعث بروز لوکوپنی و ترومبوسیتوپنی، شیوع عفونت‌های میکروبی، تأخیر در التیام زخمها و خونریزی لثه شود.
۴. در صورت بروز علائم قلبی و عروقی یا بثورات جلدی یا علائم ضعف مغز استخوان، مصرف دارو باید قطع شود.

عوارض جانبی کاربامازپین

تهوع، استفراغ، گیجی، خواب آلودگی، سردرد، عدم تعادل، توهم و آشفتگی، اختلالات بینایی(به خصوص دوبینی)‌نیستاگموس، اسهال و یبوست، بی اشتهایی، بثورات جلدی گذرا، لوکوپنی، ترومبوسیتوپنی، اگرانولوسیتوز و آنمی آپلاستیک از عوارض جانبی مصرف این دارو هستند.

اشکال دارویی کاربامازپین

Scored Tablet:۲۰۰mg
Sustained Release Tablet:۲۰۰ mg . ۴۰۰mg

سلامت و سبک زندگی...
ما را در سایت سلامت و سبک زندگی دنبال می کنید

برچسب : کاربامازپین,carbamazepine, نویسنده : salamatism lifestyle-health بازدید : 36 تاريخ : سه شنبه 25 مهر 1396 ساعت: 13:49

آرشیو مطالب

پيوندهای روزانه

لینک دوستان

خبرنامه